W dniach 19-20 X 2017r. odbędzie się w Poznaniu konferencja naukowa „Metodyka i standardy opracowania archiwalnego. Rzeczywistość i potrzeby”. Organizatorami tego naukowego spotkania archiwistów są: Zakład Archiwistyki Instytutu Historii UAM, Archiwum Państwowe w Poznaniu, Stowarzyszenie Archiwistów Polskich oraz Sekcja Edukacji Archiwalnej SAP. W ramach konferencji dwóch członków SAK wygłosi swoje referaty:
- Mateusz Zmudziński, Bazy danych stosowane w archiwach kościelnych. Podobieństwa i różnice.
- Ks. Roman Dworacki, PoKO(c)HA(ć) archiwistykę, czyli elektroniczna pomoc w opracowaniu i udostępnianiu zasobu archiwalnego na przykładzie Archiwum Archidiecezjalnego w Poznaniu
Szczegółowy program,
» Czytaj więcej: Metodyka i standardy opracowania archiwalnego. Rzeczywistość i potrzeby. »
W ramach VII Powszechnego Zjazdu Archiwistów Polskich (Kielce, 20 – 21 września 2017r.) organizowanego przez Stowarzyszenie Archiwistów Polskich, Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, Politechnikę Świętokrzyską oraz Archiwum Państwowego w Kielcach, odbędzie się panel dyskusyjny „Współpraca archiwów kościelnych z otoczeniem – możliwości i ograniczenia. Moderatorami spotkania będą: ks. Robert Romuald Kufel – Prezes SAK, Dyrektor Archiwum Diecezjalne w Zielonej Górze oraz Mateusz Zmudziński, Archiwum Akt Dawnych Diecezji Toruńskiej. W czasie obrad zostaną wygłoszone referaty:
Ukazała się wydana przez Naczelną Dyrekcję Archiwów Państwowych w Warszawie, książka: Zabezpieczanie i udostępnianie archiwalnych zasobów archiwów kościelnych, pod red. Anny Laszuk. Ze wstępu: Ciekawą i korzystną formą współpracy są konferencje naukowe gromadzące wysokiej klasy specjalistów, praktyków z różnych środowisk i młodych adeptów tej profesji. Pozytywnym przyjęciem i odbiorem cieszyła się konferencja zorganizowana w 2011 r. w Pułtusku, której tematyka dotyczyła głównie archiwów kościelnych, choć niejedno przedstawiane zagadnienie miało charakter uniwersalni.
Efekty dynamicznych zmian zachodzących w dziedzinie archiwalnej widać gołym okiem. Ich wynikiem jest – co zrozumiałe w tej sytuacji – aktywność w zakresie metodyki oraz teorii archiwalnej. Z wolna wykluwa się również zarys archiwozofii – nowej nauki w łonie archiwistyki, której podwaliny wykuwane były również w siedleckim środowisku naukowym. Tymczasem archiwoznawstwo – można odnieść takie wrażenie – zostało nieco na bocznym torze. Świadczy o tym chociażby mniejsza reprezentacja archiwoznawczej tematyki na łamach czasopism naukowych w Polsce.